که دوست خود روش بنده پروری داند!
” یا لطیف”
پی نوشت 1:
نوشته ی پیشین مایه ی نگرانی خیلی از دوستانم شد ،چه آن دوستانی که زنگ زدند و همدلی کردند ،چه آنهایی که میل زدند و پیغام گذاشتند…خواستم ننویسم نشد،نتوانستم!آمدم پاک کنم،باز هم دستم به حذف کردن نرفت!
بشنوید! که مست می شوم از شنیدن این تصنیف!
9 اکتبر 2009 در 1:41 ب.ظ
سلام خانم مولایی! خیلی تسلیت و تأسف به خاطر اتفاقی که افتاده.
من ایمیل سرکار عالی را پیدا نمی کنم. لطفا برایم بنویسید.
مرا در غم خود شریک بدانید. با فروتنی و دوستی و احترام
12 اکتبر 2009 در 11:16 ب.ظ
سلام و درود
ناگهان چقدر زود دیر می شود…
دوست خوبم. برای شما و دو دوست عزیزی که چنان غم سنگینی بر دلشان نشسته و خانواده هایشان آرزوی صبر می کنم.
“بشنوید” تان … محشر… بود
یا حق