بهآر آفرین همراه و بردبار برای بیقراریهایم!

می دانم که می دانی،من فقط یکبار مسافر این جهانم ،تجربه کننده ی بهارهای کودکی تا به امروزم،بی درنگ

بگذار هر عمل خیری که می توانم انجام دهم و هر مهربانی که می توانم محبت نمایم.کمکم کن از این مسیر شی

شیرین و سخت منحرف نشوم و غفلت ننمایم.من هیچوقت دیگران را مجبور به “دوست “داشته شدنم نکرده ام،

اما امروز می بینم محبت قلبی خواستنی تر می کند…من را بخواه برای مرور همه ی شگرفترین دقیقه هایی

که زندگی را در سلولهایم می پراکنی و محبت و صداقتی بی انتها برای همه ی عزیزانم پیشکش نما که تو

بی منت ترین بخشندگانی!

“فرا رسیدن نوروز باستانی ایرانیان ” را به همه ی دوستان دور و نزدیکم شادباش می گویم…دوستتان دارم و

برایتان بهترینه های روزگار را دعا گویم.

با احترام فراوان

نوشته شده در جمعه, 19 مارس 2010 در 9:44 ب.ظ و در دسته‌ی روزنگاشت‌ها. می‌توانید دیدگاه‌های این نوشته را پیگیری کنید با RSS 2.0 خوراک می‌توانید دیدگاهتان را بنویسید, یا بازتاب از سایت خودتان